شروع دوباره

درود.....

یه سالی میشد که اینجا داشت خاک می خورد اومدم یه دستی به سرو صورتش بکشم

بزودی شروع به نوشتن می کنم

بدرود.

پر از حرف...............

حوصله زندگی و دیگه ندارم  اصلا چرا به دنیا اومدیم که زندگی کنیم و بعدش بمیریم اگه به دنیا نمیو مدیم مگه چی می شد؟؟؟چرا باید درس بخونیم که موفق بشیم یا دکتر و مهندس بشیم مگه این همه دکتر و مهندس چی شدن ؟؟؟؟؟؟؟؟؟  آخرش به کجا می رسیم می ریم تو قبر دیگه نهایتش همینه عزیز ترین کسی که داری واست یه هفته گریه می کنه بی خیال می شه(۵۰٪). ۱۲-۱۳ سال درس می خونی که بری دانشگاه .....می گن امسال... سال سرنوشت(پیش دانشگاهی) سازیه بشین درس بخون تا یه جایی قبول بشی مایه افتخار کوفت و زهرمار بشی ولمون کن بابا کدوم سرنوشت کدوم افتخار......... آخرش این افتخارییم که می گی چه بهش برسی چه بهش نرسی به گور می بری دیگه ......فرقه یه آدم مایه دار با یه آدم فقیر چیه آخر عاقبتشون مگه چیه ۲تایشون میمیرن دیگه.......... نمیدونم چرا زندم  به قول یکی از بچه ها زندگی حست نیست........ کاش حداقل یه آرزو پیش خدا طلب داشتیم که هر وقت نیاز داشتیم ازش استفاده کنیم اما حیف که نمیشه .................نمی دونم چرا و به چه اهدافی باید زندگی کنم واقعا چه ارزشی داره  این اهداف وقتی آخرش به مرگ منتهی می شه من که دیگه بریدم...................

این پست برای مدت کوتاهی برگردانده شد

M.J